Eind mei ’22 is het Radboudumc er na meer dan 100 jaar vertrokken, maar wie rondloopt op het terrein van Dekkerswald voelt nog overal de rijke historie.  

In 1906 vindt de oprichting plaats van de Vereeniging tot Stichting van Roomsch Katholieke Herstellingsoorden voor Longlijders en Zwakke Kinderen. Deze vereniging realiseerde in 1913 het sanatorium op een groot landgoed tussen Groesbeek en Nijmegen.

Het gebouw is een ontwerp van de Amsterdamse architect Eduard Cuypers. Met het sanatorium komt ook de communiteit van de zusters Onder de Bogen naar Dekkerswald. Zij zijn de rode draad in de historie van Dekkerswald en zorgden voor rust, reinheid en regelmaat. Vanuit Huize Bethel droegen zij de zorg voor tuberculosepatiënten en voor patiënten die geestelijke zorg nodig hebben. Door de enorme toename van tuberculose in de Tweede Wereldoorlog, wordt er in de naoorlogse jaren flink uitgebreid. Er komen noodpaviljoens om het grote aantal extra patiënten te verzorgen.

Vanaf 1950 is er ook een longkliniek gevestigd waar astmapatiënten worden behandeld en in 1964 wordt Dekkerswald een zelfstandig ziekenhuis. Er is dan al een samenwerking met het Radboudumc voor medische ingrepen en die samenwerking wordt in de loop van de jaren verder uitgebreid. Halverwege de jaren zeventig vermindert het aantal behandelingen en krimpt Dekkerswald in. In 1979 komt er één universitair longcentrum op twee locaties, namelijk in het Radboudumc en op Dekkerswald. Vanaf 2003 wordt de fusie met de longafdeling voorbereid.